"Zuinig en vlijtig ZDH bouwt aan toekomst"
 
'Moeten we ons in deze schapenschuur omkleden?’ Die schampere opmerking van tegenstanders zullen de voetballers van ZDH voorlopig niet meer horen. Met veel vrijwilligerswerk en dankzij de financiële steun van gemeente en Raboton én hun eigen zuinigheid hebben de Hoornders de afgelopen maanden twee fraaie nieuwe kleedkamers gerealiseerd. In combinatie met de in 1998 gerenoveerde kantine verwachten ze er weer jáááren mee vooruit te kunnen.
Zuinigheid en vlijt worden bij ZDH hoog in het vaandel gevoerd. Kantine De Spil werd zeven jaar geleden vrijwel geheel voor eigen kosten van een nieuw dak voorzien en opgeknapt, zonder dat de noodklok moest worden geluid of de contributies met vele percentages omhoog gingen. Het oudste gedeelte van het afgelopen zomer gesloopte kleedkamergebouw was bijna een halve eeuw oud, maar hoewel er wel eens spottende opmerkingen kwamen van bezoekers, werden in eigen gelederen nauwelijks klachten gehoord. Oké, het pand was sober en klein, maar vele generaties voetballers hadden het zonder morren gebruikt, in de beginjaren zelfs zonder douches en verwarming. Waarom zou dat plotseling niet meer gaan?
‘We hebben al jaren een zeer smalle basis. Ieder voorjaar beleven we angstige momenten en vragen we ons af: hebben we straks nog genoeg voetballers om een eerste elftal te kunnen vormen? En mocht het een keer ophouden met het seniorenvoetbal, dan kun je je afvragen of de jeugd wel nieuwe kleedkamers nodig heeft. De meeste pupillen komen in volledig tenue aan, leggen hun jas binnen, voetballen en gaan na afloop meteen weer naar huis’, schetst voorzitter Jaap Lap het dilemma bij ZDH.
Toen het dak begon te lekken, de energiekosten omhoog gingen, het steeds moeilijker werd de ruimte schoon te houden en ook de scheidsrechtersruimte achteruit begon te gaan, ging ‘het roer in gedachten om’, aldus Lap. ‘Het lukt ons toch steeds weer een eerste elftal op de been te brengen. Bovendien sta je door het seniorenvoetbal in de belangstelling, ook bij sponsors, waardoor het gemakkelijker is geld binnen te halen om in je accommodatie te investeren. En mocht het een keer stoppen, dan heeft de jeugd een mooie ruimte.’ Dat het verval plotseling hard toesloeg, had volgens Lap ook een voordeel. ‘We hoefden niemand er meer van te overtuigen dat het nodig was en we dus veel hulp van vrijwilligers konden gebruiken.’
Een door het bestuur geformeerde bouwcommissie boog zich over de mogelijkheden. Besloten werd ‘van het mooiste’ uit te gaan. ‘Als je het doet, doe je het zo knap mogelijk. Had het financieel niet gekund, dan hadden we altijd nog kunnen gaan strepen.’ Aanvankelijk werd wél uitgegaan van verbouw, maar toen tijdens de sloop duidelijk werd dat de achtermuren slechter waren dan gedacht, werd het hele gebouw plat geschoven. ‘Dat heeft ook voordelen voor de brandveiligheid van het nieuwe gebouw. We hebben meer deuren en kunnen bijvoorbeeld de technische ruimte, waar de CV-installatie staat, via een eigen ingang aan de achterkant bereiken.’
Financieel kreeg ZDH een flinke steun in de rug dankzij een onverwacht hoge bijdrage van €10.000,- uit de Raboton en doordat ook wethouder Annie Hin zich al in een vroeg stadium lovend uitliet over het voornemen om aan de toekomst te bouwen, kwamen de plannen in het voorjaar plotseling in een stroomversnelling. Toen het college ten slotte toezegde maximaal dertig procent van de begrote €92.000,- te zullen bijdragen, kon de bouw beginnen. Om niet teveel te hoeven interen werd afgelopen najaar nog een actie gestart waarbij leden en supporters voor €50,- een obligatie kopen. Eens per jaar, tijdens de jaarvergadering, wordt geloot wie er op dat moment zijn geld terugkrijgt. ‘Op die manier hebben we nog wat geld voor de lopende zaken, om ons winkeltje draaiende te houden. Bovendien vieren we komende zomer ons 75-jarig jubileum, samen met de 50-jarige Jan Drijverschool. Maar ik ben ervan overtuigd dat we binnen vijf jaar iedereen kunnen aflossen.’
Hoewel het vinden van voldoende vrijwilligers in alle gelederen van de samenleving steeds meer moeite kost, was er in Den Hoorn redelijk wat animo om te helpen. ‘Probleem bij dit soort projecten is altijd dat het om veel specialistisch werk gaat, waarvoor je niet iedereen kunt gebruiken. Maar voor het slopen, graven en sjouwen van stenen waren altijd wel genoeg mensen te vinden.’ Lap prijst zich gelukkig dat een handvol mensen bereid was ‘de kar te trekken’. ‘Erg belangrijk was Cees Buijsman. Hij heeft veertig jaar in de bouw gewerkt en was net met de VUT. Gelukkig voor ons is hij er de man niet naar thuis te gaan zitten. Cees was bijna elke dag op de bouw te vinden en heeft samen met trainer Leen van Elk ook organisatorisch veel werk verzet. Het is erg prettig als er iemand rondloopt die precies weet welke materialen in welke week nodig zijn, zodat de bestellingen op tijd de deur uitgaan.’ Zonder de andere vrijwilligers tekort te doen, wil Lap ook Sieme de Jager, Jan Hoogewoning en Ton Arnout noemen, die hun vakantie opofferden en vele uren op de bouwplaats te vinden waren.
Door alle vrijwillige hulp konden de kosten in belangrijke mate worden gedrukt. Dat begon al met de bouwtekeningen, die door jeugdtrainer Etienne van Bennekom werden vervaardigd. Maar ook voor het straat- en schilderwerk hoefden geen betaalde werkers te worden ingehuurd. Lap: ‘Mooi was ook de reactie van Willem Bakker, die hielp bij de sloop en wat materialen beschikbaar stelde. Je krijgt geen rekening, als je me maar belooft dat je me nooit voor het bestuur zult vragen.’ Wanneer aannemers werden ingeschakeld, werden ter assistentie waar mogelijk ook vrijwilligers ingezet. Dat gebeurde onder meer bij de aanleg van de vloerverwarming door de firma De Wit. Het door de firma Huisman geleverde dak werd er door Hoornder vrijwilligers zelf opgelegd. Voor het tegelwerk, verricht door Erik Wuis en Jeffrey Kooger van De Tegelmeester, werd een schappelijke prijs berekend omdat Wuis bij ZDH in het eerste elftal voetbalt. Om te bezuinigen werden de oude banken opgeknapt en hergebruikt.
Een zorg was wel hoe de tegenstanders tijdens de bouw moesten worden ondergebracht. Siem Zijm van Tent-o-rent bood de oplossing door een grote tent beschikbaar te stellen. Van de gemeente kwam de toilet- en douchewagen die ’s zomers op de noodcamping staat. ‘De meeste tegenstanders hadden er wel begrip voor wanneer we ze van tevoren informeerden. Eén keer kwam er een opmerking uit een team dat op achterstand stond en een scheidsrechterlijke beslissing aanvocht. Lekker hoor, omkleden in een tent, een scheidsrechter die er niks van kan en nog een pak op je lazer ook, wij hebben een fijne zondag, hoorde ik een speler zeggen. Maar dat was een uitzondering.’
Het resultaat mag er zijn. De spelers, die aan de overkant ook wel wat gewend zijn, vinden dat ze van het ene in het andere uiterste zijn gevallen. Maar ook het gedeelte voor de scheidsrechter is opvallend ruim en stijlvol ingericht. Dat is bewust gedaan, volgens Lap. Het ZDH-veld was in de afgelopen decennia ’s zomers in gebruik als kampeerplaats voor twee gasten: Jan Visser en zijn vrouw. De oud-politieman uit Utrecht stond er gratis, maar verleende in ruil hand- en spandiensten en zag er op toe dat er geen ongenode gasten op het terrein of de in gebouwen kwamen. ‘We mogen die slaapplaatsen van de gemeente houden en de scheidsrechtersruimte verhuren. We hopen op een paar VUT’ers die van sport houden en voor een sympathieke huur bij ons willen overzomeren. Met dat geld kunnen wij dan de water- en gasrekening betalen.’
Lap ziet ook mogelijkheden kleinere clubs uit het betaald voetbal te ontvangen. ‘Een paar jaar geleden hadden we Volendam op bezoek, maar steeds meer clubs hebben financiële problemen en kunnen ’s winters geen trainingskamp in Marbella meer betalen. Die zijn bij ons welkom. Ze kunnen logeren in één van de groepsaccommodaties in en rond het dorp.’ Het nieuwe gebouw wordt vrijdag 27 januari officieel in gebruik genomen, wanneer erevoorzitter Ferry Zwanenburg kort na 16.00 uur de openingshandeling verricht. De bouwers, sponsors en obligatiehouders hebben een persoonlijke uitnodiging gehad, maar ook andere belangstellenden zijn welkom. Ze worden met koffie ontvangen in kantine De Spil, die dankzij logiesverstrekker Landal van tweedehands (maar nog zeer bruikbaar voor een voetbalkantine) meubilair is voorzien. Aansluitend aan het officiële gedeelte, vanaf ongeveer 18.00 uur, is er een feestavond voor vrijwilligers.
 

Voor meer foto's van de kleedkamers, klik hier.
 

Terug